Kees had al vaker verhalen gehoord over de bouwreizen van de Vebego Foundation. Die spraken hem erg aan. Hij wilde graag mee, maar voelde zich verantwoordelijk richting zijn voetbalclub. ‘Naast mijn werk ben ik voetbaltrainer’, vertelt hij. ‘En de bouwreizen waren juist in de beslissende fase van het seizoen, die je als trainer eigenlijk niet wilt missen.’ Hij besprak zijn wens met het bestuur van de club en was blij te horen dat er geen enkel bezwaar was. ‘Grijpen, die kans, kreeg ik te horen.’ En niet veel later zat hij met collega’s van andere Vebego-bedrijven in het vliegtuig.

Grote overgang
‘Het was nogal een overgang’, vindt Kees. ‘Van de luxe vliegreis naar het kleine dorpje in Zuid-Afrika, in the middle of nowhere. Het eerste wat opviel: er was geen internetverbinding meer – even wennen voor iemand die voor werk normaal gesproken 24 uur per dag aan zijn telefoon vastgeklampt zit. Ineens was ik niet meer bereikbaar.’ Kees en zijn collega’s maakten vervolgens kennis met de kinderen van de school waar ze zouden gaan bouwen. Ook toen besefte hij dat hij in een compleet andere wereld terechtgekomen was. ‘De kinderen lopen elke dag – op hun blote voeten – twee uur heen en twee uur terug. Hun ouders sturen ze niet alleen voor onderwijs naar school, maar ook om te eten.’

Bouwen met lokale aannemer
Alleen, een echte keuken was er niet. Er werd in de buitenlucht onder een zeiltje gekookt. De Vebego Foundation stelde daarom geld beschikbaar. En dat ging rechtstreeks naar een lokale aannemer. Kees: ‘Wij waren er om die aannemer te helpen met hand-en-spandiensten. Denk aan cement maken en stenen kruien. Van tevoren hadden we de tip gekregen om mee te gaan in het werktempo van de lokale bevolking. Naast het bouwwerk hadden we daardoor ook tijd om bijvoorbeeld te spelen met de kinderen. Als voetbalfan had ik al snel een band met een jongetje dat ook graag een balletje trapte en toevallig ook nog eens Ajax heette. Daarnaast hebben we veel met de leerkrachten gesproken en plaatselijke stammen bezocht, lopend door de bergen naar hun huizen. Hutjes eigenlijk, zonder stromend water en elektriciteit.’

Nooit vergeten
‘Wat me het meest is bijgebleven van deze reis? Het besef dat we in Nederland echt in weelde leven. De kinderen daar waren zo ontzettend blij met de cadeautjes die we meegenomen hadden: voor ons simpele dingen als potloden en ballonnen. Terwijl mijn tienerdochters zich thuis druk maakten om de nieuwste iPhone-modellen. En ik kan het ze niet eens kwalijk nemen – zo zijn ze opgegroeid. Dat was nog wel het moeilijkste na terugkomst: aan mijn omgeving duidelijk maken wat ik daar beleefd had. Ik kan er wel over vertellen, maar je moet het ook zien, meemaken en ruiken. Ik wil deze ervaring in ieder geval nooit vergeten, heb ook de foto met Ajax als achtergrond op mijn telefoon ingesteld. Zo word ik er nog elke dag aan herinnerd. Ik vind het een enorm pluspunt van Vebego als werkgever dat er niet alleen aandacht is voor zakelijke belangen, maar ook voor maatschappelijke. Ik raad alle collega’s aan zich ook aan te melden voor een bouwreis.’

Het project in Zuid-Afrika is inmiddels afgerond en er vinden dan ook geen bouwreizen naar Zuid-Afrika meer plaats. Benieuwd naar andere bouwreizen? Kijk op Bouwreizen